kolorowo-torcikowo

DARY LASU

Jesień to czas grzybobrania, zbieracie ? 

Mi wczoraj mąż przyniósł z trochę opieniek, kilka kozaków i kani.

Ważna zasada - zbieraj tylko te grzyby, które nasz, jeśli nie jesteś pewien jakiegoś grzyba - lepiej go wyrzuć !

OPIEŃKI, czyli zwiastun zimy

                             Źródło fot: http://najstarszedrzewa.blogspot.com

Opieńki pokazują się w lesie, gdy robi się już zimno. Ich pojawienie się zapowiada nadejście zimy.

Nie wiem czy wiecie, ale panuje przekonanie, że w miesiąc po ich pojawieniu się - spadnie śnieg !

Opieńki rosną całymi gromadami, najczęściej pod pniami spróchniałych drzew.

Kapelusz najbardziej znanej opieńki miodowej ma średnicę 5-10 cm w kolorze miodowożółtawym lub brązowym. Jednak ja najbardziej cenię te malusie grzybki, wielkości 20 groszy - zamarynowane są najlepsze :)

Trzony są łykowate, więc się ich nie jada.

Opieńki to bardzo smaczne grzyby, nadające się do spożycia praktycznie w każdej postaci. Można zrobić z nich zupę, smażyć na maśle oraz marynować - przyznam się, że ja tylko marynuję !

Podobno doskonale smakują z jajecznicą.

UWAGA: opieńki na surowo są trujące. Dlatego przed przygotowaniem potrawy, trzeba je koniecznie obgotować prze 15-20 minut.

A tu już po przyrządzeniu

Opieńki oczyścić, umyć i obgotować przez 20 minut w lekko osolonej wodzie.

Do słoiczków włożyć cebulkę, liścia laurowego, ziarenko pieprzu i kilka ziaren gorczycy.

ZALEWA: 1 szkl. octu

                 2 szkl. wody

                 2 łyżki soli

                 2 łyżeczki cukru

Zagotować i gorące nalewać do słoiczków. Słoiczki mocno zakręcić i postawić na zakrętkach do ostygnięcia.

KANIA, czyli bardziej precyzyjnie - czubajka kania

To jeden z najwspanialszych grzybów jadalnych. Najważniejszy jest u niego kapelusz, który osiąga rozmiary 10-40 cm. Najpierw jest on kulisty i równomiernie brązowy, z czasem staje się rozprostowany. Pod koniec na białym tle kapelusza widać pękające łuski.  

Czubajka kania to grzyb przyjazny grzybiarzom, bo występuje od wiosny do jesieni, a szukać go najlepiej w widnych lasach.

Kania jest powszechnie znana, ale ciągle mylona jest z muchomorem sromotnikowym. 

Kanię poznajemy także po pierścieniu wokół trzonka oraz dziurce w trzonie !

I pora na przepis. Kanie często smaży się na sposób, a'la schabowy, jednak ja mam dla Was inną propozycję.

TOSTOWE KANIE

4-6 kań, 1 cebula, 1 ząbek czosnku, masło, sól, pieprz, natka pietruszki, pszenne pieczywo tostowe, ser żółty  (najlepiej parmezan)

ja nie miałam parmezan użyłam innego i też było pyszne !

Cebulę kroimy w piórka, podsmażamy chwilę, wrzucamy do niej pokrojone kanie i wyciśnięty czosnek. Podsmażamy.

Na blasze układamy kromki pieczywa tostowego, wykładamy na nie grzyby. Posypujemy serem i pietruszką. Wkładamy na kilka minut do rozgrzanego piekarnika, aż ser się rozpuści.

Podajemy z wytrawnym winem.

Smacznego !